تو به فرداها ، به روشنی بیندیش

سلام نازدونه مامان. شرکتم و زنگ زدم تا باهات صحبت کنم ولی خوابی هنوز و من باید این درد وجدان لعنتی رو تحمل کنم.  منو ببخش که درگیر بازیهای دنیای ما میشی گاهی . منو ببخش بخاطر تموم کاستی های مادرانه ام . از این به بعد تصمیم دارم مادر کافی باشم بقیه چیزها هم نبودم مهم نیست نازدار خانومم.. من تا آخر عمر باید حسرت لحظاتی رو بخورم که بی تو گذشت ، بی تو و عطر تنت  میوه تابستاونی من.

می دونی گاهی خاطرات آدم با یک جرقه ف یک تلنگر یادآوری میشن مثل اینکه بابات گفت وقتب شیر میخوردی پاهات رو می آوردی تو دهن من  و من می بوسیدمشان. 

 مامان بازی این روزها هم خیلی دلچسبه وقتی بهت مبگم مامان و با ناز و کش می گی بله و میگی چیه چی می خوای نی نی کوشولو.

چقدر پتو بازی دیشب دلنشین بود و چسبید عزیزم. هنوز صدای قهقه هات گوشمو نوازش میده ترانه هستی من.

خدایا شکرت به خاطر این پاییز نم زده